ശരിയാണ് രോഹിത്ത്

നിന്റെ ചിതയിൽ നിന്നൊരു കൊളളി
കടമായെടുക്കുന്നു..
കരുതുന്നു പകയറക്കുളളിൽ;
കത്തിയെരിയുമ്പൊളതു കെട്ടു തീരാതെയണയാതെ
പുകയട്ടെ പകരട്ടെ ഞങ്ങൾ
നിൻറെ,
മരണം മെടഞ്ഞ പന്തങ്ങൾ..!

നൂറുനക്ഷത്ര രാവുകൾ
കനവുകളിലിഴ ചേർത്തു
കനിവുളള മണ്ണു നീ തേടീ..
നീല നിറമാർന്ന നിഴലും
നിലാവും കടുംപച്ചയുതിരുന്ന
മഞ്ഞക്കറുപ്പും
നീ തന്നെ
ഞാൻ തന്നെ
നാം തന്നെയാണീ
നിറംകെട്ട കാലവും വാക്കും

സ്നേഹവൃണമല്ലയീ ജീർണ്ണ മണ,മുളളു കീറുന്ന
മേലാളനടിവസ്ത്രയീർപ്പം
ഇന്ത്യയിരുളിൽ പുതപ്പിച്ച
ചിരകാല മോഹങ്ങ-
ളഴുകുന്ന പുകയുന്ന ഗന്ധം
വന്ധ്യ വഴിയിൽ നടിക്കുന്നുറക്കം..

ഇല്ല; മരണമില്ല
മണ്ണിലുരുകുന്ന കനവുളള കരളുളള കാലംവരേക്കും.. നുളളിയെറിയാം;തളിർക്കുന്ന പൂക്കുന്ന ജാതി വിത്ത,ടിയേ
കുരുക്കാതെ നോക്കാം..
ഞങ്ങളിനി നിൻറെ സ്വപ്നങ്ങൾ കാണാം

-ദലിതൻറെ ഹിതമല്ല രോഹിത്ത്
വിധിയല്ല ശരിയാണ്
രോഹിത് -

(വെറുതേ വെറുതേയൊരു നോവിൽ,

ആദില കബീർ)