അരുതേ

വലിച്ചെറിയുന്ന സൗഹൃദങ്ങൾ 
മലമ്പാമ്പിനെ പോലെയാണ് 
സ്വപ്നങ്ങളിൽ കടന്നു വരും 
ഇഴഞ്ഞു കയറി ചുറ്റി വരിക്കും 
ശ്വാസം പകച്ചു പോകും 
അപ്പോഴും സമാധാനമെന്ന് ഞാൻ കരയുന്നുണ്ടാകും .
വെറുക്കപ്പെടാൻ ചമച്ച കഥകൾ
എന്റെ നഷ്ടത്തെ നോക്കി പല്ലിളിക്കും
ഞാൻ പിടഞ്ഞു പിടഞ്ഞു തീരുമ്പോഴും
നീ രക്ഷപെട്ടതിൽ കളങ്കമില്ലാത്ത സന്തോഷം ..
നിഷ്കളങ്കയായ എന്നെ നിനക്കറിയും
എന്റെ നിഷ്കളങ്കത കണ്ടെത്തിയ കാപട്യം
നീ എന്തേ തിരിച്ചറിയുന്നില്ല ...
സുഹൃത്തേ ....നാമിപ്പോൾ രണ്ടു ധ്രുവങ്ങളിൽ
കാണാതെ കണ്ടവർ ,കണ്ടാലറിയാത്തവരായ്
എങ്കിലും നീയൊരു മലമ്പാമ്പിനെ പോലെ
എന്നെ ച്ചുറ്റി വരിയരുതേ ..
എന്റെ ഹൃദയത്തെ ചവിട്ടി അരയ്ക്കരുതേ .....
ആദില